Του Χρήστου Τσαλικίδη
Μήπως πτωχεύσαμε και δεν το ξέρουμε; Μήπως πιάσαμε πάτο και οι κυβερνώντες δεν μας το λένε για να μην μας χαλάσουν τις... διακοπές; Μήπως ο Γιώργος Παπανδρέου και η παρέα του δεν δικαιούνται να ξαναπούν "σώσαμε την Ελλάδα"; Από τη στιγμή που η λέξη χρεοκοπία μπήκε στη ζωή μας, το κακό έγινε. Είτε την πούμε "επιλεκτική", είτε "ήπια", είτε "ελεγχόμενη", είτε "selective default", η χρεοκοπία παραμένει... χρεοκοπία. Το άσπρο δεν γίνεται μαύρο...
Για ποιό λόγο τότε ψηφίσαμε το Μεσοπρόθεσμο;...........
Θυμάμαι τον πρωθυπουργό να περηφανεύεται πριν από δυο εβδομάδες οτι το νέο δάνειο είναι εξασφαλισμένο και η Ελλάδα θα ανακάμψει. Μας μιλούσε για θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, για ένα καλύτερο αύριο, για μια Ελλάδα που θα προοδεύσει, για μια οικονομία που θα ορθοποδήσει και άλλα παρόμοια "πράσινα άλογα".
Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Τον διέψευσε για πολλοστή φορά και τον υποχρέωσε, υπό το βάρος των αρνητικών εξελίξεων, να παραδεχτεί στον ξένο Τύπο ότι η Ελλάδα είναι πιθανό να κηρύξει στάση πληρωμών για 15 ημέρες. Μια τέτοια περίπτωση θυμίζει την ιστορία με το ξήλωμα του πουλόβερ. Άπαξ και βγει η πρώτη θηλιά, δεν έχει σταματημό...
Είναι πασιφανές ότι το Σεπτέμβριο θα ανακοινωθούν νέα μέτρα. Οι "θυσίες" μας δεν πιάνουν τόπο και η οικονομική αφαίμαξη μισθωτών και συνταξιούχων μοιάζει δίχως τελειωμό. Τελικά οι "πατριώτες" και "δημοκράτες" σοσιαλιστές ψήφισαν την εφαρμογή μιας ακόμα δόσης λιτότητας που σκοτώνει την ανάπτυξη και αδρανοποιεί την οικονομία της πατρίδας μας. Παραβλέπω την πολιτική και ηθική εξαπάτηση του λαού μας γιατί το φαινόμενο επαναλαμβάνεται διαρκώς από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι σήμερα.
Δυστυχώς το πάθημα δεν μας έγινε μάθημα. Βρισκόμαστε για πολλοστή φορά στο... παρά ένα με το έλλειμμα να διογκώνεται και τα δημόσια έσοδα να παραμένουν σε... ρηχά νερά. Δεν μας κυβερνούν "παιδάκια", όπως γράφει η Le Monde, αλλά πολιτικάντηδες που έχουν αναγάγει την πολιτική πλάνη σε επιστήμη και τον εκβιασμό του λαού σε δεύτερη φύση τους.
Το να επαναλαμβάνουμε κουραστικά ότι η οικονομική συνταγή που ακολουθεί η κυβέρνηση είναι λάθος, δεν είναι κάτι καινούργιο, ούτε ανακαλύπτουμε την Αμερική. Στο σημείο που βρισκόμαστε απαιτούνται δραστικές λύσεις. Η χώρα χρειάζεται επανεκκίνηση, το κουμπί της οποίας δεν μπορούν να πατήσουν εκείνοι που ευθύνονται για το λάθος δρόμο που βαδίζουμε τον τελευταίο χρόνο.
Μήπως πτωχεύσαμε και δεν το ξέρουμε; Μήπως πιάσαμε πάτο και οι κυβερνώντες δεν μας το λένε για να μην μας χαλάσουν τις... διακοπές; Μήπως ο Γιώργος Παπανδρέου και η παρέα του δεν δικαιούνται να ξαναπούν "σώσαμε την Ελλάδα"; Από τη στιγμή που η λέξη χρεοκοπία μπήκε στη ζωή μας, το κακό έγινε. Είτε την πούμε "επιλεκτική", είτε "ήπια", είτε "ελεγχόμενη", είτε "selective default", η χρεοκοπία παραμένει... χρεοκοπία. Το άσπρο δεν γίνεται μαύρο...
Για ποιό λόγο τότε ψηφίσαμε το Μεσοπρόθεσμο;...........
Θυμάμαι τον πρωθυπουργό να περηφανεύεται πριν από δυο εβδομάδες οτι το νέο δάνειο είναι εξασφαλισμένο και η Ελλάδα θα ανακάμψει. Μας μιλούσε για θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, για ένα καλύτερο αύριο, για μια Ελλάδα που θα προοδεύσει, για μια οικονομία που θα ορθοποδήσει και άλλα παρόμοια "πράσινα άλογα".
Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Τον διέψευσε για πολλοστή φορά και τον υποχρέωσε, υπό το βάρος των αρνητικών εξελίξεων, να παραδεχτεί στον ξένο Τύπο ότι η Ελλάδα είναι πιθανό να κηρύξει στάση πληρωμών για 15 ημέρες. Μια τέτοια περίπτωση θυμίζει την ιστορία με το ξήλωμα του πουλόβερ. Άπαξ και βγει η πρώτη θηλιά, δεν έχει σταματημό...
Είναι πασιφανές ότι το Σεπτέμβριο θα ανακοινωθούν νέα μέτρα. Οι "θυσίες" μας δεν πιάνουν τόπο και η οικονομική αφαίμαξη μισθωτών και συνταξιούχων μοιάζει δίχως τελειωμό. Τελικά οι "πατριώτες" και "δημοκράτες" σοσιαλιστές ψήφισαν την εφαρμογή μιας ακόμα δόσης λιτότητας που σκοτώνει την ανάπτυξη και αδρανοποιεί την οικονομία της πατρίδας μας. Παραβλέπω την πολιτική και ηθική εξαπάτηση του λαού μας γιατί το φαινόμενο επαναλαμβάνεται διαρκώς από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι σήμερα.
Δυστυχώς το πάθημα δεν μας έγινε μάθημα. Βρισκόμαστε για πολλοστή φορά στο... παρά ένα με το έλλειμμα να διογκώνεται και τα δημόσια έσοδα να παραμένουν σε... ρηχά νερά. Δεν μας κυβερνούν "παιδάκια", όπως γράφει η Le Monde, αλλά πολιτικάντηδες που έχουν αναγάγει την πολιτική πλάνη σε επιστήμη και τον εκβιασμό του λαού σε δεύτερη φύση τους.
Το να επαναλαμβάνουμε κουραστικά ότι η οικονομική συνταγή που ακολουθεί η κυβέρνηση είναι λάθος, δεν είναι κάτι καινούργιο, ούτε ανακαλύπτουμε την Αμερική. Στο σημείο που βρισκόμαστε απαιτούνται δραστικές λύσεις. Η χώρα χρειάζεται επανεκκίνηση, το κουμπί της οποίας δεν μπορούν να πατήσουν εκείνοι που ευθύνονται για το λάθος δρόμο που βαδίζουμε τον τελευταίο χρόνο.
Aπο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου