Τα μετέωρα βήματα της Κυβέρνησης εξαντλούν τις αντοχές του εμπορίου...

Τα διλήμματα

για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο

Είναι γεγονός ότι η τρέχουσα περίοδος συνιστά μία από τις μεγαλύτερες, ιστορικά, δοκιμασίες για την ελληνική οικονομία. Η καταφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αποτελεί τη θλιβερή αποδοχή ότι απέτυχαν οι πρότερες στρατηγικές διαχείρισης της οικονομίας, αλλά, κυρίως το αναπτυξιακό μας μοντέλο. Ακόμα περισσότερο ετέθη στο επίκεντρο της συζήτησης η δυνατότητα μίας νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης να ασκεί εθνική πολιτική.
Όλες αυτές οι δυσάρεστες εξελίξεις οριοθετούν ένα νέο πεδίο δραστηριοποίησης, του οποίου δεν γνωρίζουμε ακόμα τους κανόνες, ούτε, φυσικά, και τις αντοχές του. Το ΔΝΤ είναι σίγουρο ότι θα απαιτήσει νέα μέτρα για το 2010, καταδεικνύοντας, στην ουσία, ως ανεπαρκές το υπάρχον Πρόγραμμα Σταθερότητας....

Πώς, όμως, εικονίζεται, η «επόμενη μέρα» μετά τον ερχομό του ΔΝΤ; Το ΔΝΤ δεν θα είναι ένα «ασφαλές καταφύγιο». Οι αλλαγές που θα επιβάλλει θα είναι επώδυνες και θα «προικίσουν» την ελληνική οικονομία με ιδιαίτερα επαχθείς όρους, για τα επόμενα 10 χρόνια. Πρόκειται να ανατραπούν βασικά δεδομένα στον τρόπο με τον οποίο έχουμε όλοι μας μάθει να ζούμε εδώ και δεκαετίες. Η στρατηγική της «εσωτερικής υποτίμησης», ιδίως για οικονομίες σαν τις δικές μας με διογκωμένο τριτογενή τομέα, θα μας βυθίσει σε περαιτέρω ύφεση και δυσπραγία.
Υπό αυτήν την έννοια η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα που θα μπορούσε να προβληματίζει μόνον έναν υποψήφιο αυτόχειρα: ΔΝΤ ή χρεοκοπία; Οφείλουμε ως χώρα να διεκδικήσουμε πίσω την πολιτική μας αξιοπρέπεια και να χαράξουμε ένα νέο αναπτυξιακό σχέδιο που θα ενισχύσει άμεσα την ελληνική αγορά. Η εμπειρία του ΔΝΤ δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντική για τα χρόνια που θα ακολουθήσουν και πρέπει να σκεφτούμε με σύγχρονους πατριωτικούς όρους πια, την επιβίωση όλων μας. Πρέπει να πάμε αντίθετα στο ρεύμα. Καλούμε την Κυβέρνηση να διαθέσει το 27% των ενισχύσεων του ΕΣΠΑ για τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης. Η μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, θα δημιουργήσει μία στρατιά «ημιανέργων» και σίγουρα δεν θα βοηθήσει στην αναπτυξιακή προοπτική της χώρας και θα οδηγήσει σε μια βαθειά κοινωνική κρίση που θα υπονομεύσει τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Ζητούμε από τις τράπεζες να διοχετεύσουν χρήμα προς την αγορά. Οι κινήσεις μας στο παρόν θα καθορίσουν τις ζωές των μελλοντικών γενεών. Οι συγκεκριμένες αλλαγές, αν και εφόσον επιβληθούν, θα δώσουν, μεν, λύσεις στα προβλήματα των τραπεζών, αλλά ταυτόχρονα θα αποτελέσουν πλήγμα για την πραγματική οικονομία και σαφή παγίδα για τον ιδιωτικό τομέα.


Βασίλης Κορκίδης
Πρόεδρος της ΕΣΕΕ